top of page

Dogoterapia - wyjątkowa forma wspierania rozwoju.

Zaktualizowano: 25 maj 2021


Dogoterapia to terapia poprzez kontakt z psami. Specjalnie wyszkolone psy, odpowiedniej rasy leczą ciało i umysł dzieci.


Co to jest dogoterapia?

Dogoterapia jest formą wspomagania leczenia, są to specyficzne zajęcia, w których czasie pies staje się bardzo skutecznym motywatorem, zachęcającym do wykonywania określonych zadań i prac nad sobą stymulując rozwiązania swoich słabości.

Psi przyjaciele są wspaniałymi towarzyszami wspomagającymi rehabilitację ruchową, terapię logopedyczną, psychoterapię oraz edukację.


Dogoterapia pozwala otworzyć się na innych, pracować nad emocjami.


Dla kogo jest dogoterapia?

Dla wszystkich, ale szczególnie pomocna jest przy dzieciach z autyzmem, porażeniem mózgowym, wszelkimi upośledzeniami umysłowymi oraz zaburzeniami typy ADHD. Dogoterapia jest również bardzo pomocna w pracy z dziećmi z napadami i zaburzeniami lękowymi, emocjonalnymi, nerwicą oraz wahaniami nastrojów.


W czym pomaga dogoterapia?

Plusy dogoterapii można by wymieniać niemal bez końca. Pies potrafi być nie tylko wspaniałym kompanem człowieka. Potrafi uspokoić, wzmóc uczucie bycia potrzebnym, uczy szacunku, odpowiedzialności, bezinteresownej miłości. W czasie opieki nad psem dziecko lepiej się rozwija. Budowanie więzi, uczucie szczęścia, zabawy niewątpliwie poprawiają nastrój dziecka, ale to nie jedyne plusy. Dzięki czworonogom dzieci także polepszają swoją sprawność ruchową np. poprzez naśladowanie aktywności czworonoga, zabawę. Ćwiczą zmysł dotyku, słuchu i wzroku, co wzmaga ich koncentrację uwagi.


Dzięki kontaktowi z psem wzrasta poczucie własnej wartości człowieka. Pies bezgranicznie akceptuje człowieka takim, jaki jest. Dla psa wszyscy jesteśmy jednakowi. Pies traktuje wszystkich tak samo, nie ocenia po wyglądzie.

Jak wygląda dogoterapia w przedszkolu?

Zajęcia mają charakter edukacyjny. Dzieci uczą się jak zachowywać się w stosunku do zwierząt. Dowiadują się jak zaopiekować się czworonogiem, jak go karmić. Zajęcia mają na celu poprawienie sfery poznawczej oraz intelektualnej. Poprzez aktywne uczestnictwo psa w zajęciach z dziećmi motywuje do nauki oraz poprzez stworzenie przyjaznych warunków emocjonalnych zwiększa możliwości przyswajania wiedzy. Dziecko chętniej zapamiętuje treści i nauki, które są związane z nowym bohaterem, którym w tym przypadku jest pies.


Cele dogoterapii.

Najważniejszym celem dogoterapii w Przedszkolu Terapeutycznym Dorotka w Świdnicy jest pomaganie dzieciom z niepełnosprawnościami, czyli tym, które cierpią na autyzm, porażenie mózgowe, upośledzenia umysłowe, zespół Downa i tym z zaburzeniami typu ADHD. Ten rodzaj terapii pomaga również dzieciom z napadami lękowymi, zaburzeniami emocjonalnymi, nerwicą oraz wahaniami nastroju.


Efekty dogoterapii:


Poczucie bezpieczeństwa.

Dzieci poprzez zabawę uczą się jak postępować z psem. Czego im wolno a czego nie. Przełamują swoje obawy przed psami, ucząc się jak z nimi postępować.


Wyciszenia zachowań agresywnych.

W trakcie zajęć z dogoterapii w Przedszkolu Terapeutycznym Dorotka w Świdnicy dzieci uczą się postępowań oraz określonych pozytywnych i negatywnych zachowań, które pies toleruje, które lubi a których nie. Zainteresowane chętniej wyciszają swoje zachowania agresywne, aby poczuć pełną akceptację ze strony psa.


Poprawa komunikacji.

W trakcie pracy grupowej dzieci spontanicznie zaczynają się komunikować, z zaciekawieniem opowiadają o psie, opisują go, mówią do niego, co niewątpliwie wpływa pozytywnie na proces wspierania nauki i rozwoju.


Mniejsza nadwrażliwość na bodźce dotykowe.

Zabawa z psem to również dotyk. Głaskanie psa wpływa kojąco na dziecko, zaciekawione chętnie próbuje go pogłaskać, poznając nowe doznania i bodźce.



Ułatwienie nawiązywania kontaktu z nową osobą.

Dziecko chcące poznać psa musi najpierw nawiązać kontakt z jego opiekunem. Nauczyć się jak z nim postępować. Proces ten wymaga w dzieciach potrzebę kontaktu z nową osobą, w tym przypadku opiekunem pieska co wpływa pozytywnie na proces interakcji z innymi.


Zwiększenie koncentracji uwagi.

Obserwacja zachowań psa pozytywnie wpływa na wydłużenie czasu koncentracji uwagi dziecka.


Zniwelowanie blokady lęków przed zwierzętami.

Dziecko uczy się dobrych zachowań, z którymi będzie umieć obchodzić się ze zwierzętami. Opiekun psa dokładnie omawia co wolno dziecku a czego nie, co zwierzęta lubią, a czego nie tolerują. Taka nauka pozostaje na lata, a tak przygotowane dziecko potrafi się zachować przy zwierzętach w sposób niebudzący w nich agresji lub niepożądanych zachować. Jednocześnie dziecko niweluje swoje lęki związane ze zwierzętami.


Rozwijanie funkcji opiekuńczych u dziecka.

Dziecko uczy się jak dbać o zwierzę, czuje się nie tylko potrzebne, ale odpowiedzialne. Nauka ta pozytywnie wpływa na życie dziecka we wszystkich aspektach późniejszego życia i rozwoju.


Nauka samodzielności

Stwarzanie dziecku miejsca do samodzielnego zajmowania się psem np.: karmienia, prowadzenie na smyczy.


Wzmacnianie poczucia odpowiedzialności.

Dziecko uczy się odpowiedzialności za swojego nowego przyjaciela. Uczy się wychodzenia z psem o określonych godzinach, zajmowaniem się psem itp.


Wzmacnianie równowagi.

Zabawa z psem jest wspaniała, a przy tym dziecko w naturalny sposób wzmacnia swoją równowagę. Zabawy, w których uczestniczy zwierzę i dziecko wspomagają ten proces.


Rozwijanie funkcji poznawczych.

Dziecko uczy się podstawowej anatomii psa, jego zachowań, możliwości.


Rozwijanie myślenia przyczynowo-skutkowego.

Opiekun psa uczy dzieci zachowań akceptowalnych przez psa i tych, których pies nie zaakceptuje. Dzieci w zabawie z psem muszą na bieżąco analizować swoje zachowanie w taki sposób, aby pies chciał im poświęcać swoją uwagę.


Działanie na receptory – wzrok, słuch, dotyk;

Zabawa z psem wpływa na wszystkie receptory u dziecka.


Opanowanie prostych elementów tresury, dających dziecku poczucie własnej wartości.

Dziecko uczy się podstawowej tresury i komunikacji z psem. Nauka z opiekunem szybko daje efekty, a te, przekładają się wyższe poczucie własnej wartości.


Kształtowanie nawyków higienicznych u dziecka.

Dziecko uczy się potrzeby higieny po kontakcie z psem dla niego samego i psa dobra. Chętniej myje ręce, przygotowuje się do spotkań z psem.








Ostatnie posty

Zobacz wszystkie
bottom of page